Elini eteğini çekmiş bahar dizelerimden ne zaman Yer göğü inletmiş, bulutlar sessiz Çok uzaktan bir…
Etiket: Çağla Fulya
Büyük bir mücadele veriyorum. Şimdi otursam bir Arnavut kaldırımına, en çok kim ezildi ayaklar altında…
Sanki bir kum saati tutuşturmuşlar gibi ellerime. Hangi yöne aktığını kestiremediğim, bitiş eşiğinin hangi taraf…
Sevgi geçirmeyen nefretten yeleklerKelimeler teşekkürü temsil etmiyor hiçTırmandığım merdiven göğe çıkacak değilAvazım çıkmadığı kadar ağlıyorumGöz…
Ruhumda nesli tükenen çiçek kokusuAit olmadığım zamanın bekçisiyim Bir ıslah evinin duvarlarında ulu ortaHüznün kilitleri…
Bazı şeyleri yazmaya cesaret bulamıyorum. Yazarken sanki her şeyi yeniden yaşıyormuşum gibi hissediyorum. Ama inat…
Biliyor musun, ben onu hiç yazmadım. Ben onu çok yazdım. Bir rivayete dönüştü yaşamak şimdilerde.…
Kendimi güç bela kapına attımDuy tıkırtılarımı, sevgilimEllerim bağlı, çalamam kapınıParmak uçlarım hissizBir ben miyim dünyada…
1951 Bulgaristan – Varna Soğuk ellerini tutuyordum avuçlarımda. İncecik bileğini süsleyen kırmızı iple örülmüş marteniçkaya…
Bir gölge düşüyor ıssız çayırlarıma sanki. Ötede, çok değil biraz ötede bir mağrur can çekişiyor.…
Darağacı Sanat 