Elini eteğini çekmiş bahar dizelerimden ne zaman
Yer göğü inletmiş, bulutlar sessiz
Çok uzaktan bir kıyamet kopuyor kulağımda
Eğerini sıkı bağlamamış bir süvari,
Çarpıyor yüreği ıssız çayırlarda
Mürekkebim parmaklarımı öpmüştür ne zaman
Gizli saklı yaşamalar ki kalmış eksik yarım
Yas tutuyor sayfalarım, kelimelerim arafta
Sanki elimi uzatsam tutacak gibiyim
Soğuk bir yatakta yalnız üşümenin
Bozuk yazılarımı halının altına süpürmüştüm ne zaman
Hangi kelime nereye gelmeli bilmiyorum
Sayfalarım yorgun ve boynu bükük denizin
Elinde bir kancayla yanıma çöker sessizlik
Gitmesini istediğim tek eksiğim
çağla fulya