Sardunya

İnzivaya çekilmiş huzur şimdi
Çatı katına saklanan öfke kırıntısı
Saçlarımın arasında dolaştırır parmaklarını
Yüreğimde bir karış korku serpilmiş
Uzun uzun nefesler, bağırışlar, hevesler

Uzak değil, hemen gözyaşımın altında gizli
Bir rüya ki uyansam hatırlarım
Her uyuduğumda en baştan yeniden başladığım
Farklı olur sanıyor insan kendi hikâyesi
Oysa diğer kulağımdan çıkanları
Çağırmalıydım geri

İnzivaya çekilmiş yarının mavi düşleri
İki gün arasına sıkışan hüznün belirtisi
Nemli kirpiklerimde dolaştırır bakışlarını
Gözlerimin önünde bir sardunya
Umudunu tüketti, yaşamaktan vazgeçti
En inatçı çiçekti, usulca soluverdi

Çağla Fulya