Bir hasta kadın, Dicle’nin üstünde, her akşamBir hasta çocuk gezdirerek, çöllere gül-fâmSisler uzanırken, o senin…
Etiket: Ahmet Haşim Şiirleri
Ba’zan sarı bir çehre-i rü’yâ gibi hissiz Tenhâ bir ufuktan görünürsün bize sessiz… Çehrenden akan…
Hicrân-ı muhîtat ile solmuş, san, çıplakRâkid, ölü bir havza düşen bir kuru yaprakSessizce nasıl izler…
Ey senKi şimdi şübheli bir şekl-i pür-hayâl oldunBu semâ-yı mesânın altında!Gecenin mevti ufku bağlamadanSusmadan her…
Mahmûr, muzî, mâî, derin bir şeb-i nîsânOlmuştu nücûmiyle miyâh-ı dile rîzân.Dallardan uçan ıtr-ı bahâr-ı mütefekkirDökmüştü…
Bir lamba hüzniyleKısıldı altın ufuklarda akşamın güneşi;Söndü göllerde aks-i girye-veşiGecenin avdet-i sükûniyle… YollarKi gider kimsesiz,…
Yine kış,Yine şems-i mesâda, âh, o bakış;Yine yollarda serserî dolaşanÂşiyânsız tuyûr-ı pür-nâliş… Tehî kalan ovalarSükût…
Ziyâ-yı şemse kapanmış bütün derîçeleri Bir öyle hücreye benzer ki ömrümün kederi: Gubâr-ı ye’s ü…
Önünde böyle yatarken, soğuk, tehî, çıplak,Bu eskiden beri açlıkla inleyen toprak; Güneş!.. Denizleri sa’y etme…
Gözümde vahşet-i hûnîn-i şems-i garibe bak,Sesimde ufku soran muhteriz, derin ve uzakBu ra’şe… reng-i şeb-âlûd-ı…