Mahmûr, muzî, mâî, derin bir şeb-i nîsânOlmuştu nücûmiyle miyâh-ı dile rîzân.Dallardan uçan ıtr-ı bahâr-ı mütefekkirDökmüştü…
Etiket: Ahmet Haşim Şiirleri
Bir lamba hüzniyleKısıldı altın ufuklarda akşamın güneşi;Söndü göllerde aks-i girye-veşiGecenin avdet-i sükûniyle… YollarKi gider kimsesiz,…
Yine kış,Yine şems-i mesâda, âh, o bakış;Yine yollarda serserî dolaşanÂşiyânsız tuyûr-ı pür-nâliş… Tehî kalan ovalarSükût…
Ziyâ-yı şemse kapanmış bütün derîçeleri Bir öyle hücreye benzer ki ömrümün kederi: Gubâr-ı ye’s ü…
Önünde böyle yatarken, soğuk, tehî, çıplak,Bu eskiden beri açlıkla inleyen toprak; Güneş!.. Denizleri sa’y etme…
Gözümde vahşet-i hûnîn-i şems-i garibe bak,Sesimde ufku soran muhteriz, derin ve uzakBu ra’şe… reng-i şeb-âlûd-ı…
Ey âşinâ-yı elem, ey hilâl-i bî-vâyeDağıldı hüsnünü ye’s ile saklayan sâye; Bu kavs-i sîm ü…
Daha pek yavru, pek küçükken ben,Büyük annem tutardı alnımdan,“Bana bak, böyle dilberim!” derdi.Sonra mâh-ı nev-incilâya…
Yeşil ve gölgeli dallarda gizlenen ve gülenEvim… Bugün bana âid, bugün benimsin sen… Dudaklarım kuru,…
Edip serâir-i eb’âdı câ-be-câ târâc,Göründü dest-i ümîdimde bir mükevkeb tâc.Zalâm-ı leylede mer’iydi râh-ı zer-kârîVe oldu…