Issız bir devir
Köşede avuca sıkışmış şapka
Bir zamanlar zengin
Bir zamanlar özgür
Göz açıp kapamak kadar hain
Ve hâkir gördü uyananları
Oysa dalınan derin uyku sebepsiz
O derin uyku ki, maharetsiz
Asrın kuralıydı belki de olmak; çelimsiz
Tutamadı elleri paslı zincirleri
Can yaktı kırmızı çizgiler
Kapanmadı asla
Ne dikiş tuttu ne de bir annenin şefkati
Öylece, meyus halde
Issız bir savaş
Emirsiz piyonlar
Meydanda gövdeye saplanmış kılıç
Bir zamanlar parlak
Bir zamanlar masum
Çağla Fulya