fırtınalı bulutlarla kaplı gökyüzü göklere bakıldığında aslında bulutlar hüzünlü hiddete kapılan okyanusun çığlıkları balıkların gizlenmiş…
Alıntılar
kelimeler birer kıvılcım olmuş yakmış bütün hikâyeyi nereye eserse rüzgar oraya taşıyor alevleri kimisi hüznü…
masallar hep mutlu sonla biter gerçekler ise hep acı sonla peki bu iki dünya neden…
beyaz kefen giymiş dağların önünde saniyelerin geçişiyle gözlerimden dökülen hüzün ömrümün yavaş yavaş bitişini düşündürür…
son sayfaya gelinmiş bir kitap gibi bitmiş sözleri tükenmiş çaresiz bakışlar içinde cevaplardan uzakta bir…
sözler insanın gizli silahları bazen de en büyük yaraları nasıl saklayabilirsin ki gözyaşlarını kadere karşı…
umutlara dalan insanlar gözlerimi devirdiğim her yerde kalbindeki çaresizliklerini unutmuşcasına yaşama mücadelesiyle yanan alevler ve…
ince yapraklar arasında süzülen sonbahar yaprakları soğuk yüzlerle dolu caddelerin her köşesi kışın habercisi yorgun…
soğuk ellerle çizilen gelecekler renklenmeyi bekleyen hayaller hepsi rüya gibi geliyor bulutların gözyaşlarının değdiği hayatlar…
ışığın değdiği yerlere dolan yaşam ufuktan yavaş yavaş doğan güneş karanlığı aydınlatan birer mum bu…