ışığın değdiği yerlere dolan yaşam
ufuktan yavaş yavaş doğan güneş
karanlığı aydınlatan birer mum
bu ışığın kaynağı her zaman yaşam
yorgun bakışlı yüzünde hüzün olan adam
yitip giden binlerce yaşam
gün batımı kadar heybetli bir yok oluş
hepsi birden rüya olmuş
çünkü o adam çoktan yok olmuş
geriye kalan hiç kullanmadığı zaman.
taha lale
