Zamanın kayıp penceresinde
Ruhumu dinlendiriyorum
Sarmaşıklar dolanıyor ayaklarıma
Aşağıya korkusuzca sarkıyorum
Bir türlü aralamıyorum sesimin kapısını
Nedendir bilmem bir ağırlık üzerimde
Kış uykusu desem değil örtüm harabe
Ama öyle bir hengame ki
Çelik duvarlar örülü benliğimde
Belirsiz bir zaman diliminde
İki çizgi arasında sallanıyorum
Dün ve yarının çarpıştığı savaştayım
Güneş doğudan kaçıyor geceye karışırken
Bense yıldızları saymak için
Yanlış vakte tutuluyorum
Çağla Fulya