BilmiyorumNerede başlayıp nerede bitiyorBu önümde uzanan dik yokuşlarEllerim dadandı sessizliğin hanesineHuzuruma çıkamıyorSaklı kalmış dünün yarınları…
Etiket: çağla fulya
İnsan unutur. Olayları, bazı detayları, acıları ya da mutlulukları bile zaman zaman unutur. Ancak ne…
Kimsesizliğin arsız merdivenlerinde soluklandım uzunca bir süre. Öyle bir harabeydi ki içim, kapılarda eksikti menteşe.…
Ve şimdi avuçlarımda kar taneleri Sıcak değilken erimiş gibi Bir yük var ki düşlerimin beli…
Sessizce uzaklaşıyor gecenin sıcağıHemen önce kollarımdaydı gizli saklımKendime tuttuğum aynadan utandım sonraDaha azına razı olmamalıydımYatağımın…
Umudumu yasla süsledim bu sonbaharBaktım ki sesim kayıpDuydum ki renklerim çalınmışÖyle bir çığlık ki sanki…
Hali bitkin refahınAynalarda eksik yansımamYarınlarım yaralarımın arasından sızıyorBakıyorum kendimeGöremiyorum safi zarar Bir yokluk ki zenginliğe…
Yorgunluğum ölüyor hırçın denizdeÖyle ki, nefesimi tutmayı unuttumBir ağacın gölgesi sokuluyor rehavetimeÇakıl taşları görünmüyor suyun…
“Durma” dedik adam dök eteğindeki taşları. Dilin, söyleyemediklerine kahırlanmasın. Vakit kavramını yitireli çok oldu. Ben…
Rüyalarımı restore ediyorum. Orada burada dolanarak saklayamam sırlarımı gerçi. Kalabalık asla kavrayamaz acılarımı ama herkes…
Darağacı Sanat 