Aslında anlatmanın hazin bir yükü vardır omuzlara baskı yapan. Hatta olabilecek tüm yük taşıyan yerlere.…
Etiket: çağla fulya
Tarih sahnesinden silindi Umudun kan değmemiş hançeri Kapımı tıklatıyor gizli bir hayal taciri Göğe kaçak…
Zamanın kayıp penceresindeRuhumu dinlendiriyorumSarmaşıklar dolanıyor ayaklarımaAşağıya korkusuzca sarkıyorum Bir türlü aralamıyorum sesimin kapısınıNedendir bilmem bir…
Sessiz şehrin ışıkları örtülmüş geceyeHer sokak başında kırık bir neşeOysa kim sorsa yarının ertesidir umutKimsesizliğin…
BilmiyorumNerede başlayıp nerede bitiyorBu önümde uzanan dik yokuşlarEllerim dadandı sessizliğin hanesineHuzuruma çıkamıyorSaklı kalmış dünün yarınları…
İnsan unutur. Olayları, bazı detayları, acıları ya da mutlulukları bile zaman zaman unutur. Ancak ne…
Kimsesizliğin arsız merdivenlerinde soluklandım uzunca bir süre. Öyle bir harabeydi ki içim, kapılarda eksikti menteşe.…
Ve şimdi avuçlarımda kar taneleri Sıcak değilken erimiş gibi Bir yük var ki düşlerimin beli…
Sessizce uzaklaşıyor gecenin sıcağıHemen önce kollarımdaydı gizli saklımKendime tuttuğum aynadan utandım sonraDaha azına razı olmamalıydımYatağımın…
Umudumu yasla süsledim bu sonbaharBaktım ki sesim kayıpDuydum ki renklerim çalınmışÖyle bir çığlık ki sanki…
Darağacı Sanat 