Hüsran. Bu bir avuntu şiiri değil ama hayır, pek çok kez yazabilirim üzgünlük ve umut taşan şiir. Gebe anlamlara pek çok sözcükler. Vardiyalı işletme.
Sözcüklerim alt alta dizilemiyor da yan yana geliyor? Şair değil miyim yoksa şiirin anlamımı değişti?
oysa
pek çok kez dizelerimi
dizebilirdim alt alta
gök mavi deniz mavi
soluğum bunca yeşilken
hüsran
hüzün gibi çoğalır içimde
Avuntudur pek çok şiiri gözlerini görmedikçe anlıyorum ve başarı anılsın diye adımla yan yana, yana yana yitiyorum kendimi, içimde.
bir güvercin kadar
özgürleşebilir mi şiir
alınyazısını
alınyazısıdır, diye diye boğabilir mi saatlere
Güneşe hasret içim. Oysa sıcacık bakışlarla bakıyordun sen, göre göre yüreğimde bir yara açıktırdım. İşte böyle biriyim ben, büyük sözcüklerin küçük adamı. Ya da büyük adam olmayı düşlerken büyük sözcükleri batmış adam.
Bir şiirde daha kendimi aktardım
Bencileyin kendinden söz eden çoktur
Üzüntü. Darmaduman usum. Devrilmiş yine bendim.
Fuat Mecnun