Kargaşa

Bu sabah temelimde bir kırılma hissettim, şaşırdım. Kırılacak bir parçam kalmadı sanıyordum. Dünyadan tamamen silindim, tekrar hayat bulamam diye düşünüyordum. İncecik bir sızıyla, cam bir bardağın yere düşüp parçalara ayrılması gibi değil de hiç sebepsiz, bir bütünden, bir parçanın elinizde kalması gibi, kırıldım. Demek ki varım, bir gün bulunabilirim umudu içime yerleşti. Öyle ki güneşi göreceğim, kuşları duyacağım, insanlara kavuşacağım günlerin hayali beni bir sabah meşgul etti.

Armağan Can

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.