Dev bir hayvan yığılmış sanki şehrin ortasına. Karanlık gövde; kıpırtısız, sessiz, geçip gidenlerden habersiz. Ağaçların kendinden emin, dik duruşu karanlığı delip geçiyor. Desibel desibel ölçmek istiyor insan bu sessizliği. Çığlıkların pabucunu dama atan bir sessizlik bu. Boyutsuz, uçsuz bucaksız bir gezegene boyut kazandırmış gibi eğilip bükülüyor dalları ağaçların. Eğilirken bile lütfeder gibi.
İrem Özdemir
Darağacı Sanat 