Hani onlar son sözü söyleyip üste çıkmaya çalışırlar, hep haklıdırlar ya, işte ben öyle değilim. Biriyle tartışmaktansa susmayı yeğlerim. Birini sevip terk edilmektense kitapları severim. Ne güzeldir sözcüklerin gülümsemesi, öyle değil mi? Hayal kırıklığına uğratmazlar saf düşlerimi. Kendim olabilirim dilediğimce. Alışmışım zaten kendimle eğlenmeye. Gerek var mı birinin mutluluğumu bölmesine?
Uğur Ünen
Halbuki öyle doluydu ki hayatım onunla, şimdi ondan geriye kalan boşluğa tahammül edemiyorum. Okuduğum kitabın sözcüksüz sayfaları gibiyim donuk, sonrasız… Ağzımdan yanlışlıkla adın çıkacak diye konuşmuyorum bile. Onu sımsıkı sarıp nefessiz bıraktığım kollarımla bomboş bir karanlığı sarıyorum artık. Gökyüzünün maviliğini kapıyorken gözlerimi seninle, matem rengine açıyorum şimdi sensiz.
Burcu Özkan
Maddenin içinde bir zerre gibiydim. Sayamayacağım kadar çok vardı benden ama sen yoktun. Halbuki yokluğun herkesin yokluğuna eşdeğermiş. Sırf bu yüzden dön lütfen. Hiç kimse olmasa da sen dön…
Hatice Işıktaş
En sarsıcı depremlerden sonra kirli sularıyla akan hayatın seline tutulan ve ruhu solduran hüzünlerin nehri akar geceler boyu; içinde ezilen şehirlerden, sevgisizlikle yıkılan köprülerden, yol kenarındaki o yalnız ağacın yanıbaşından… Sonra dinginleşir, yerine oturur tüm taşlar ve geriye kalan, hep orada saklanandır; işte o sinsi yalnızlık…
Burçin Laçin Altay
Ben ne gidendim ne kalandım. Kalan insan devam eder. Olduğu, içinde bulunduğu hayata devam eder. Ben devam etmedim. Hep gidecek gibi davrandım. Kapının eşiğinde öylece durdum.
Gizem Demir
Darağacı Sanat 