Senden Sonrasında

Senden sonra boş bakıyor gözlerim. Nereye çevirsem başımı hüzünleniyor yüreğim. Beraber geçirdiğimiz ayların anıları hemen yanımda canlandığında parçalanıyor içim. Gözlerim doluyor, zor durduruyorum kendimi. Sadece bende kalan bu güzel anıların sonunun böyle olmaması için kendimi bile verebilirdim. Yeter ki o hayatına devam etsin, sevdiğim o güzel gülümsemesi her daim dudaklarında olsun diye…
Seni tekrar görebilecek miyim, bilmiyorum. Nerelerde olduğunu, neler hissettiğini bilemiyorum. Hayatın ortasında öylece kaybolduğunu kabullenemiyorum. Yokluğunda geçen az bir zaman diliminde duygularım gözyaşlarıma karışıp yok oldu. Sadece üzüntü dışında başka bir hissim kalmadı. Kendimi yok ediyorum, krizlerle, kabullenmeyiş ve gözyaşlarıyla.
Oturup öylece izlediğim mezarının başında adında takılı kalıyorum. Her gözlerimi açışımda orada başka bir isim yazmasını istiyorum. Senin adın olmasın, benim hemen yanı başımda olmaya devam edebilesin. Hikâyelerini anlat, aptalca gül, şımarık davranış beni sinir etse de yapmaya devam et, canın sıkıldığında gel sataş. Yeter ki hasretin bitsin, o güzel sesini ve gülüşünü tekrardan duyayım. Güzel anılarımız rüyalarıma girdiğinde kâbuslara dönüşüyor, gözyaşları ile uyanıyorum.
“İkisi de hayatlarına ayrı ve mutlu devam ettiler. Biri diğerinin genç yaşta öldüğünün hiç haberini almadı. Ölen de ne kadar mutlu olsa da yaşadığı sürece boyunca onu özledi. Onlar, birbirlerinin hislerinden habersiz hiç kavuşamayan gençlerdi.” Kitabı kapattığımda güneş bulutların ardından kendini göstermeye başlamıştı. “Bitiremediğin kitabının sonu böyleydi canım. Sonunda ağlayacağını, gelip ne kadar üzüleceğini bana burnunu çeke çeke anlatacağını hayalimde canlandırabiliyorum. Gerçek olamayacak kadar güzel bir hayal…” Mezar taşında yazan isminde elimi gezdirdiğimde zihnimde canlandırdığım hayal, kalbimi parçalıyordu.
“Sonumuz neden bu kadar çabuk oldu, anlayamıyorum. Delirecekmiş gibi hissediyorum, sensiz devam edebileceğim bir hayatım olacağını düşünemiyorum. Bana her zaman mutlu ol, desen de ben mutlu olamam. Sana verdiğim bu sözü tutamayacağım, beni affet.” Ömrümün geçen senelerinde kimseyi sevemeyeceğim. Seni unutmayacak ve acım geçince seni geçirdiğimiz anılarla birlikte sevgiyle anacağım.

Ece Bozkurt