Hissine hasret kaldığımız cemre, kelimelerimize düşmüşken Mart kapıdan baktırmıştı bizlere. Kapının ötesindeki ışığı görünce güneşin bir gün bizim için doğacağına inandık. Haziran oldu, yaz başladı ve biz çiçek açan dallarımıza daha çok sarıldık.
Üzerimize doğan güneş bizi yaksa da biliyorduk ki gölgede duranın gölgesi olmaz. Güneş taraf değiştirdiğinde açıkta kalan kalemler, Darağacı Sanat’ın sayfalarına ayraç oldu. Birlikte nice mevsimler yaşamayı, çoğunluğun değil, iyi olanın peşinden giderek kağıtları altında denk hale getirmeyi hedefliyoruz. Kelimelerimiz parmak uçlarınıza dokundukça hislerimiz hissedilir olacak.
Bu sayı, ipini koparanın yazdığı değil, iplerini kendi elinde tutan ve sanatı dikteden üstün sayan özgün ruhların yaza coşkusu.
Darağacı Sanat 