Yüksek Kaldırım

Eski bir zarfın içinde sessiz düşlerimi saklıyorum

Birbiri ardına yıkılan kâğıt evler var penceremde

Birinin elimi tutmasına ihtiyaç duyuyorum

Yüksek kaldırımdan atlayamayan çocuğum

Kabarede bir cümbüş kulaklarımı tıkıyorum
Gözlerim gördüklerimin arkasına saklanmış
Yarına âşık umudum, güneşi bekliyorum
Yüksek kaldırımdaki çatlağa sığışan yağmurum

Göçebe yaşlı bir ağacın köklerini saklıyorum
Alabildiğine yeşil, uçsuz bucaksız sessizlik çayırı
Zamana demir atmış yalanlara susuyorum
Yüksek kaldırımda uyuyakalmış bir korkuluğum

Çağla Fulya

Yorum bırakın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.