Pencereye Konan Kar Tanesi

Küçük şeylerde aramalıydı insan mutluluğu

Oysa küçülmüştü dünya bir avuç içine sığacak kadar

Ne bir bardak çaya karışan bir ahbabın hasbihalında 

Ne de artık kırk gün bile sürmeyen bir kahvenin hatırında

Yoldan geçen bir yabancının verdiği selamı bile kalmışken bir maskenin ardında

Küçük şeylerde aramalıydı insan mutluluğu

Ne iş dönüşü bir tebessümle açılan kapıda

Ne çocuk cıvıltısında ne eş dırdırında

Ne de dört lira olmuş taze ekmek kokusunda 

Yakındakiler uzak, uzaktakiler yakınken

Altı inçlik bir ekranın ardında

Dostluklar kurulur oldu klavyenin tuşlarında

Oysa küçük şeylerde aramalıydı insan mutluluğu

Siyah bir örtüyle kaplanırken Dünya

Karanlık kalplerin gölgesinde

Küçük şeylerde aramalıydı insan mutluluğu

Dalından kopan bir yaprağın özgürce savruluşunda mesela

Ya da pencereye konan bir kar tanesinin 

Nazlı ışığında 

hatice ışıktaş

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.