Bir gölge düşüyor ıssız çayırlarıma sanki. Ötede, çok değil biraz ötede bir mağrur can çekişiyor. Kim olduğunu sorgulayamıyorum kâbus görünümlü anlarımda. Ayna tutmuş gibi biri yarınlarıma, paslı. Çivi gibi ayaklarım. Ezilen çimenler almıyor kötülükleri benden. Yeşil, uçsuz bucaksız bir patikanın tek yolcusuymuş gibi hissediyorum kimi zaman. Manzaranın tadını çıkaramıyorum ama benim canım çekiliyor sanki damarlarımdan.
Çağla Fulya
Darağacı Sanat 