Sevmek birer birer incileri saçıp durmakmış gözlerinden
Sanmıştım
Yanılmışım
Sevmek
Paylaşmakmış
Öyle ufak ufak da değil
Çokça harcamakmış
Vaktinin değerli incilerini
Ve de katmakmış
Yaş merdivenlerini tırmanırken
Anlam
Baharda açmıyor çiçek hep bu yürekte
Süpüremezsin sonbaharı öylece
Gülücüklerimi yutmamaya değin
Uzakmış mutluluk
Bana
Öğütleri öğütüyorum avuçlarımın içinde
Külhanbeyi elveda
Benim eksik kalan anılarımı
Tam etmene lüzumsuz bir beyhudelikle müsade etmeyeceğim artık
Altımda atım, belimde kılıcım yok
Evet, nidasızım da üstelik
Fakat işte bende de mangır gibi bir yürek var
Tutuşur durup durup
Cihana
Yol verip gidiyorum
Değil mi düşlerim düşte kalacak madem
Neye bunca konuşma dert yanma
Bir mumun alevi de gayret yakar
Köhne ruhunum buzları eriyip yiter
Üstelik
Memnun bir ayrılık yerleşir sözlerime
Elveda başlamadan biten tüm aşklara
(Aşkın sevgi hariç her şeyi karşıladığı bir dünyadan)
CanKuş