Adı yok yalnızlığımın
Sessizdir alınganlığımın çığlığı
Mağrur yürür özgürlüğüm
Kimsesizlik dersiniz belki siz buna
Ya da iç hesaplaşmalarımın avareliği.
Nedenini ararken yaşamanın
Takılıverir bir taşa pabucum.
Arkasını dönmüş yürümekte gölgem gecede
Son yıldız da kaymış elveda dileklere.
Nereye ateş böcekleri?
Nereye gençliğimin keşkeleri?
Saydım tastamam gururumun incileri.
Yol gösterin ey karıncalar!
Var mı sizde de vuslatımın kırıntıları?
Bilinir mi sonsuzluğumun adresi?
Bulunur mu çaresizliğimin çareleri?
Çiçek açmış dağımın yaseminleri.
Söyle bana, neyleyim avutmayan senleri!
Ağlatmayan hüznü neyleyim!
Sana varmayan yolu ne diye yürüyeyim!
Seni sevmeyen kimseyi,
Ya ben nasıl seveyim!
Aslı Çetinkaya