Sımsıcak şimşeklerden eksildi yaşamım. Seni arayamam uzaklarda adımlarıma saklıyken adın. Seni gölgeli viranelerde ararım, süzülüşünde ağaç dalının. Kadim kitapları seni aydınlatabilmek adına okurum, susarcasına ant veririm, dallarda budaklanan sözcülerin uçuşan gürültüsünün çıkardığı görüntüye.
Yolum bu ağaç üstü sessizliğe takılır. Adınsız kalabileceğim tek yerin burası olduğunu belirtirim. Çok değil ama uzun sürer kalışım. Seni korsan gemilerinde zincire gerecek kadar.
Düş güzelliğini öğrettiğinden bu yana düşlerim. Adımın yitik tarafından uzanmak istesem de sana vakit darlaşır, avucunun içinde büyüttüğüm baykuşa önceleri çok uğursuzluk atfederim, sonrasında suskunluk. Bilgelik unvanına kavuştuğunu görünce kirpiklerim ondan bir ilinç bekler. Bilmezsin sen ama ona bana seslendiğin adla seslenirim
Fuat Mecnun
Darağacı Sanat 