Şemsiye

Bugün uyandığım hava çok yağmurluydu. Birkaç saat dinmesini bekledim. Biraz ağırlaştı şiddeti ve çiseleme seviyesine indiğinde kendi kendime yavaş yavaş okulun yolunu tutmalıyım dedim. Ancak bugün yalnız gitmeyecektim. Hayatımda sohbetine ve kendisine en değer verdiğim dostum benim yanımdaydı. Hafif yağmur altında yürüdük onunla, sohbete başladık eski günlerdeki gibi tatlı ve komik tartışmalarımız geldi aklıma…
Yağmurda her şey daha güzel oluyordu. Sohbet… Gökyüzü… Huzur… Her şey daha güzel oluyordu. Rüzgar güzel fısıldıyordu mesela tarlalara ve daha güzel dalgalanıyordu ekinler… Yağmur daha güzel damlıyordu ve yollarda her zaman ki gibi mazgallar olduğu halde yine sel basmıştı. Sen yine, “İşte bunu anlamıyorum ya, bu nedir?” dedin. Ben her zaman olduğu gibi güldüm.
Yolun yarısında bir yere oturup çay içip yağmurun yağışını seninle izledik… Ama o daha önce izlediğimiz börekçinin orada değil, başka yerde… Sonra, “Ben hadi gideyim.” dedim. Sana kalsaydı hâlâ oturuyorduk. Yağmur bana hep telaş getirirdi. Sana ise bir vurdumduymazlık… Tamam dedin gideriz. “Ama önce şiir…”
Her zaman yanımda şiir taşıdığımı bilirdin. Defterime karaladıklarımdan birkaç tanesini okuttum sana yağmura karşı okudun. Bilirsin ben güzel yazarım, sen de güzel okursun. Şiirleri emanet edince yağmura, yola devam edebilirdik.
Ağır ağır düşündüm seni elime alıp rüzgara karşı tutmaya çalıştım. Rüzgarın yönüne tutmaya çalışınca yağmur başka yönden yağdığı için ıslandım. Sonra sana şeyi sordum: “Neden hayatta rüzgar hep yağmurun yağdığı yönden esmez?”
Sen de: “Tabii ki şemsiyelerimizin kırılmasını istediği için…” dedin.
Sonra ilerledik ilerledik birlikte. Varacağım yere gelene kadar… Yol bittiğinde de kapattım seni ve kuruman için bir köşeye koydum. Güzel bir yolculuktu, yine söyledin söyleyeceğini, yine yaptın yapacağını köftehor… Ayrı şehirlerde nefes alsak bile hepimizin yağmurları aynıydı aslında… Her şey anılara tutunma biçimimizde ve onlara yüklediğimiz anlamlarda gizli… Bana verdiğin şemsiye hâlâ benimle kardeşim… Yani kaçarın yok. Her yağmurda hâlâ benimlesin…

Orçun Gül