Dingin sular alıveriyor huzuru benden
Dipsiz, kirli ve yalnızca siyah
Ayaklarım kumu hissetmiyor
Çırpınmak anlamsız
Ağır bir zincirin paslı kokusu
Burnum sızlıyor
Başım suya gömülüyor
Sanki körüm
Sanki sağırım
Sanki yokum
Yüzeye çıkıyorum, yalnızım
Derin sular geri vermiyor kaybettiğimi
Bağırıyorum, haykırıyorum
Sanki dilsizim
Sanki sessizim
Sanki yokum
İleri gidiyorum
Biraz ve biraz daha ileri gidiyorum
Yosun ve tuz
Mavi ama daha çok siyah
Kirli, çok kirli
Dingin sular kaybettiğimi vermiyor geri
Ağlıyorum
Gözyaşlarım yok gibi suya karışırken
Korku göğüs kafesimi dövüyor
Gülüşü yok artık
Sesi de, nefesi de
O şimdi topraktan bile yoksun
Yatağı yok
Örtüsü mavi ama daha çok siyah
Hissettiğim acı beni çıldırtacak
Ayaklarım kumu hissediyor şimdi
Geriye dönüp son bir kez bakıyorum
Ellerim boş
Dingin sular vermiyor kaybettiğimi geri
Binlerce parçaya bölünüyorum
Sarılmış boynuma;
Yas tutmanın yorgun elleri
Ben şimdi hiç yok gibi
çağla fulya