Etrafımız çevrilmiş kaçacak yer yok
Ellerimi bırakma diye haykırıyor gözlerin
Ama ellerim değmiyor ellerinin soğuk tenine
Çoktan değişmiş duyguların sayfa değişircesine
Sonraki hikâyeye mi geçeceksin
Beni bu savaşın ortasındaki esir mi edeceksin
Beni bana düşman mı edeceksin
Ellerimle yazdığım satırlarda beni mi öldüreceksin
Yoksa yalnızlığın kollarındaki esaretimi mi izleyeceksin
Ah çok üzgünüm gözlerinde kendimi gördüm sandım
Meğerse uçsuz bucaksız bir uçurumdan düşen beni yansıtıyorlarmış
Ne kadar safım çok öldüğümü anlamadım
Gerçekten ölmedim merak etme senin gözlerinde öldüm
Yaşamaktan korkmak için
Sadece gözlerin yetermiş
Onu öğrendim.
taha lale
