Paramparça sayfaların üzerine damlayan gözyaşları
Tane tane bozuyor kelimelerin adabını
Kalbi kırılmış küçük kalem yaralı bedeninden döküyor
Zehirli mürekkep renkli sözcükleri sayfalar arasına
Gözleri dolu adam kaçtığı cümleler arasında
Güvende olduğunu sanıyor
Ne kadar yazık ve safça
Dudakları arasından dökülüyor o şarkılar
Dağlar denizler ardına uzanıyor
Uzak bir kuş eşlik ediyor o akşam o yaraya
Kanatları arasında dalgalanıyor ve değiyor
Bu yazan ellerin hissiz tenine
Yazsın bu şiiri sizin için diye
Belki okursun belki seversin belki özlersin diye.
taha lale
