Çocuktum
Bir tutam renkli balonum vardı
İplerini elimde sıkı sıkı tuttuğum
Sonra bir gün büyüdüm ve
Çocuklukta kaldığını öğrendim
O en saf dostlukların
Saldım gökyüzüne beyaz balonlarımı
Usulca
Gün geldi âşık oldum
Ya da âşık olacak kadar büyüdüğümü zannettim
Sevildim belki de
Sevdiğim kadar olmasa da
Aşkın canımı çok yaktığını fark ettim
Saldım gökyüzüne pembe balonlarımı
Yalnızca
Biraz daha büyüdüm
Haksızlığa karşı sessiz kalmayı
İçim avaz avaz bağırırken susmayı
öğrendim
Kabullenmeyi kısacası
Bir de hayallerimden vazgeçmeyi
Saldım gökyüzüne mavi balonlarımı
Sessizce
Artık büyüdüm büyüyebileceğim kadar
Yaşadım ve yoruldum
Hüzünlü günlerimin sayısının
Mutlu günlerimden çok olduğunu anladım
Duruldum
Saldım gökyüzüne sarı balonlarımı
ve küstüm hayata
Çocukça
hatice ışıktaş
