okyanusa bakınca kaybolur insan
dipsiz ruhuna dalar o an
hayallerin ve düşlerin ardında olan gerçekleri kucaklayan
acımasız düşüncelerle kuşatılır o an
sessizce teslim olduğu vakit alır okyanus o zaman
derinlerdeki yalnızlık açar kollarını ardından
kolay gelir sarılmak tatlıdır sessizlik
huzuru bulduğunu sanır ama yalnızlık çıkar
çoktan gözleri kumsaldaki dalgalar arasına karışır
insanı insan yapan nedir
belki sorulması gerekeni sormalı insan
kaybolduğu vakit aramalı yolu insan
insan insansa suçu dalga da arar bu garip insan.
