Kurt – Orhan Veli Kanık

Ah! artık benim de benzim sari,

Damar kanımı dolaştırmıyor.

Hiçbir kıyıya ulaştırmıyor,

Beni Sehrazad’ın masalları.

Anlamıyorum dilinden artık

Geceyi saran güzelliğinin;

İçim kor bir kuyu gibi derin,

Bir şey beklemiyor benden artık.

Susmak istiyorum, susmak buğun.

Susmak. hiçbir üzüntü duymadan.

Büyük bir kus iniyor semadan.

Sukut, bu indiğini gördüğün.

Artık tırtılları beslemiyor

Bahçemin orta yerindeki dut.

Başıma kondu ebedi sukut.

Gün yeniden doğmak istemiyor.

Kuşla oldumsa da senli benli,

Beynimi kurcalayan bir kurt var:

Anlamak istiyorum, ne yapar

Rüzgarı boşalınca yelkenli?

Yorum bırakın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.