Gerçek edebiyat hayata başkalarının gözüyle bakabilmeyi sağlar. Paranın gözüyle değil, insanın, hayvanın, doğanın; kadının, çocuğun, denizin, toprağın, ağacın, suyun gözüyle…
İnsan sevgisini yüreklerinden tümüyle silmiş siyasileri gördükçe, onların doymak bilmez hırslarına tanık oldukça keşke diyorum; başkalarının gözleriyle de bakabilseler dünyaya. Nefret değil, sevgi yeşertseler içlerinde. Savaşı yüceltmekten vazgeçip barışla barışsalar.
İşte o zaman edebiyatın işlevi geliyor aklıma. İnsanı kinden, nefretten, hırstan, öç alma duygularından kurtaracak edebiyattan ve genel olarak sanattan başka nasıl bir sihirli güç olabilir ki?
Cumhuriyet kitap eki, mart 2019.
