Karıncanın gözlerinden baktın mı hiç dünyaya
Ardı ardına sıralanmış dağ boyutlarında ağaçların arasında
Dolaştın mı hiç meraklı gözlerle
Aradın mı hiç yarının umutlarını dev yapraklar arasında
Hiç umut ettin mi yağmur damlası içinde hayatının sonlanmamasını
Korktun mu kuşların kanatları arasındaki rüzgardan
İçine işleyerek seni tüketen kuş cıvıltılarından
Ve koca bir günün ardından yarına neler bıraktığını fark ettin mi
Koca bir krallığın kaderini sırtına yüklediğini
Ve yarın seni kimse hatırlamayacak olsa bile
Bir nesil için ölmeye hazır olduğunu
taha lale