Tekerleğinden fırlamış bir vida gibi
Yalama olmuşum yoklarım her kilometrede
Devrik yollarda hep satırlarım aksar
Kayışım kopmuş oysa aldatamam kimseyi
Otomobiller, metrolar, otobüsler
Çığlık çığlığa dolu sürü hâlinde geziniyor insanlar
Sakınırım kolay yem olmam düzene
Ancak uyumsuzluğum başımı ağrıtır
Koklayarak bulamam evimi aklımın dengi şaşırmış
Nefesime zehir sıkışmış sokaklar bereketli
Bereket saklı ağaçların göğe açılan geniş kollarında
Münzevi çağrışımlar doldurur ruhları
konuşmalar saklı
Vardiyası biten devrediyor yaşam devriyeli
Gözler saklı ceplerde
Masaüstünde bazen duvarda
Akıllar çakılı
Soğuk bedenler ustura ile sıyrılmış zevklerden
Bekleyeyazılır kurtarıcının habercisi
bekleme
Bu akşam düşünden kurtulamam
Gündüzleri gözlerime damlar korkarım
bekleyemem
Gelmeyecek kurtarıcının habercisini gözleyemem
Sahipken kurtuluşa kurtulmayı umarsam kaybederim
Sapkın sözcüklerden öteye gidemem
ancak
Ancak kaçarım görünenden kapalı kapılar ardına
Saklanırım en kuytu köşeye
Saklambaç oynadığım günlerin anımsamasıyla
Daracık gelir aklıma bu kaçış
Ruhum korkar sözcüklerim yetersizliğini anlar
Anlar ve cesur davranmasını bekler yüreğimden
Cesaret gelir esaret yırtılır
Bir kahraman bir cengâver sanırım kendimi
Oysa daracık dünyada
kimsem
Kimsem yoktur sarılacak
Ağlayaduracak omuzunda
Dertlerimi akıtacak
Korkarım korkulan yapılacak
Savruk atılmış askıya atkıdan asılacak
Kimse anmayacak
Anlamayacak
CanKuş
