Uzlet

Tekerleğinden fırlamış bir vida gibi

Yalama olmuşum yoklarım her kilometrede

Devrik yollarda hep satırlarım aksar

Kayışım kopmuş oysa aldatamam kimseyi

Otomobiller, metrolar, otobüsler

Çığlık çığlığa dolu sürü hâlinde geziniyor insanlar

Sakınırım kolay yem olmam düzene

Ancak uyumsuzluğum başımı ağrıtır

Koklayarak bulamam evimi aklımın dengi şaşırmış

Nefesime zehir sıkışmış sokaklar bereketli

Bereket saklı ağaçların göğe açılan geniş kollarında

Münzevi çağrışımlar doldurur ruhları

konuşmalar saklı

Vardiyası biten devrediyor yaşam devriyeli

Gözler saklı ceplerde

Masaüstünde bazen duvarda

Akıllar çakılı

Soğuk bedenler ustura ile  sıyrılmış zevklerden

Bekleyeyazılır kurtarıcının habercisi

bekleme

Bu akşam düşünden kurtulamam

Gündüzleri gözlerime damlar korkarım

bekleyemem

Gelmeyecek kurtarıcının habercisini gözleyemem

Sahipken kurtuluşa kurtulmayı umarsam kaybederim

Sapkın sözcüklerden öteye gidemem

ancak

Ancak kaçarım görünenden kapalı kapılar ardına

Saklanırım en kuytu köşeye

Saklambaç oynadığım günlerin anımsamasıyla

Daracık gelir aklıma bu kaçış

Ruhum korkar sözcüklerim yetersizliğini anlar

Anlar ve cesur davranmasını bekler yüreğimden

Cesaret gelir esaret yırtılır

Bir kahraman bir cengâver sanırım kendimi

Oysa daracık dünyada

kimsem

Kimsem yoktur sarılacak

Ağlayaduracak omuzunda

Dertlerimi akıtacak

Korkarım korkulan yapılacak

Savruk atılmış askıya atkıdan asılacak

Kimse anmayacak

Anlamayacak

CanKuş