II
Bir gün
Akşamın ölgün
Duran o nâ-mütenâhî ziyâ denizlerine
Gark olan eşcâr
Gark olan ovalar
Oluyorken sükût ü hüzne makarr
Geldin âlâm-ı kalbi teskîne…
Ey şebâbın hayâl-i câvîdi,
O melûl akşamın havâsı kadar
Gelişin bir sükûn-ı sâriydi…
(Servet-i Fünûn, 22.09.1910)
Göl Saatleri, 1921
Darağacı Sanat 