Süslü Sadelik

Değişmeyen tek şey değişimin kendisi derken nasıl kalabildik olduğumuz gibi ya da nasıl olduk olmayacak birileri? Her şey fazla aynı. Bu sözün çıktığı yere kulak versek yeniden, aynı şeyi söyleyecek bilip bilmeden. Oysa artık değişen tek şey değişimin kendisi.

Hiçbir zaman özel güçlerim olsun istemedim. Çok küçüktüm, şimdiden daha toydum, bir cümle karaladım, pek bir basitti: insanlar, insan olmalı. Halen aynı çizgideyim. Maharet insanlıkta olmasa, süper güçlerine rağmen kahramanlar, insanlığını özümser miydi filmlerin sonunda? Fakat insanı insan yapan; afallama, devamında yanlış olma ve nihayetinde yanlışlarından ders çıkarıp yahut çıkarmayıp değişime uğramasıdır. Nitekim bakın, filmler de böyle söylüyor.

Elimi nereye atsam bir kapan. Sohbetin bir yüzü ezbere konuşuyorsa diğer yüzü ne ses çıkarabilir? Ses ne zaman çoğuluna sarılır? Bu er üniformasını hangi terzi dikti? Babam böyle pasta yapmayı nereden öğrendi?

Ayrı dünyaların insanlarını arıyorum şu sıralar. Bulmak için ayrı bir dünyanın kâşifi olmaksa yol, ben varım. Süslü sadelikten çok sıkıldım. Dışarısı sıcak hava üfleyen klimalardan geçilmiyor. Değişim rüzgârları hangi kıyıda esiyor?

Agâh Ensar Can

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.