“Çok konuşuyorsun!”
“Nasıl?”
“Sen çok konuşuyorsun kardeş. Çok konuşan adam boş konuşur.”
“Ne diyorsun sen?”
Arkadaşlar araya girip bizi ayırdılar. Kafa kafaya gelmiştik çünkü. Neredeyse kavgaya tutuşacaktık. Ama onun yüzünden. Kulübün başkanı oldu olalı bir havalar, bir tafralar ki yanına yaklaşılmıyor. Hayır, adam kitap okumayı da sevmiyor. Bununla da gurur duyuyor üstelik. Bu yetmezmiş gibi bir de başkanlığa talip olup kazanmadı mı, ne fayda ne fayda. Elimde olsa bırakacağım kulübü. Ama okul kuralları… bırakamıyorum. Değiştirmek istedim, sınıftaki kimse yanaşmadı. Kim dayanır ki buna? Ne diyor? Bak,boş boş konuşuyor, geyik yapıyor. Bir de bana diyor çok konuşuyordun diye. Asıl niyeti belli, kendi konuşsun sadece. Başkasının konuşmasına dayanamıyorum demiyor da boş konuşuyorsun diyor. Hadi neyse bir şey demeyeceğim bu kez, içimden bile olsa.
Sabahattin Orhan