Eteğini savuruşundan saçıldı etrafa bütün bu ahlar, tamamlanamamışlıklar, olmuşlar ya da hiç olamamışlar… Eteğinde taş yerine, bunları biriktirir, salına salına yürüyen kurbatım. Tanıyorum bu saçıntıları. Daha fazla eteğinde saklayamazdı, kızmadım o yüzden. Ama tanımak istemezdim bu dökülenleri. Eteğinin desenini tanımak isterdim mesela. Ya da rengini sadece…
İrem Özdemir