Umudumu yasla süsledim bu sonbahar
Baktım ki sesim kayıp
Duydum ki renklerim çalınmış
Öyle bir çığlık ki sanki canım kaçırılmış
Bir boşluğun içinde yüzüyorum
Ellerimi nereye atsam boşluğu tutuyorum
Yarının düşüncesi çöker üzerime
Kim neye üzülmemiş kim neyin peşinde
Bir acı ki gövdemi kasıp kavuruyor
Yere dökülüyor yağmur taneleri
Sanki gökyüzü bile ağlıyor
Kaldırımlarda sarı yapraklar
Kaybımı gözyaşıyla süsledim bu sonbahar
Çağla Fulya