Yorgunluğum ölüyor hırçın denizde
Öyle ki, nefesimi tutmayı unuttum
Bir ağacın gölgesi sokuluyor rehavetime
Çakıl taşları görünmüyor suyun üzerinden
Ama acıyor ayaklarım gittikçe daha derine
Ellerimin arasında tutuyorum dünyayı
Avuçlarımda tutuyorum, görüyorum
Onun yüzünde görüyorum gökyüzümü
Özgürlüğümü görüyorum, sanki uçuyorum
Uzaktan sesler çalınıyor kulaklarıma
Yine de yalnızız küçük kumsalda
Tepedeki bir bankta aslında aklım
Ertelenmiş bir planın en güzel aralığındayım
Yerden kesiliyor ayaklarım defalarca
Öyle farklı bir mutluluk ki bu
Kendi kahkahama yabancıyım
Ona bakarken zamanım duruyor
Denizin dibinde görünmüyor çakıl taşları
Öyle mutluyum ki, gülmekten yanaklarım ağrıdı
Çağla Fulya
Darağacı Sanat 