Sevgili Saudade,
Artık bu dünya da yaşam bulmanın bir anlam ifade ettiğinden oldukça şüpheliyim… Sanki sen gidince dünyadaki tüm insanlar delirdi, tüm insanlar insanlığın ne olduğunu unuttu. Sokaklarda dolaşıyorum, sokaklara yalvarıyorum seni getirmeleri için. Sen varken anladığım gerçekler daha çok sarıyor etrafımı. “Neden arkadaşlarımıza saygı duymuyorsun?” diye bağırırdın bana hep. Sana anlatmaya çalışırdım. Belki de binlerce kez sana “Onlar sana arkadaş, ben sadece seninle arkadaş olmak için katlandıkları bir parçayım.” demişimdir ve sen de her seferinde bana küsüp haftalarca benimle konuşmamışsındır. Üzgünüm Saudade, üzgünüm günışığım, haklı çıktığım için üzgünüm. Seni haksız çıkardığım için pişmanım. Anladım ki, yenmeyi seven kişiliğim yendiğim kişi sen olunca o kadar sevinmiyor. Bunu okuyunca inanmayacak olsan da galibiyeti seven kişiliğim bir tek sana bile isteye yenilmek istiyor.
Ş. Banu Akça