Son Defa

Erken uçan kuşun kanatları çekilir elbet
Bir hayalin sefasını sürmek ne mümkün
Basamaklar dik, yolum zorlu
Uzaklardan bir ses çalınıyor kulağıma
Biri ağlamıyor ama ağlatıyor son defa

Yekpare bir ömrün çatısı kırık merdiveni
Damlamaya devam ediyor gökyüzünün yaşları
Ne çekilen pranga ne de yeni sayfa
İyi etmiyor yerde çürümeye yüz tutan harabeyi

Sefaletin nahoş bir ahengi vardır
Mağrur olmak öyle bir elbise ki
Yalnızca sahibine yakışır
Kırık ayna parçaları yerlerde
Basmadan geçmeliyim saklı kalan düşlerime

Geç geleni kimse kapıda karşılamaz elbet
Bahanelerin yasını tutmak ne mümkün
Patikam diken dolu, ayaklarım yalın
Uzaklardan bir fısıltı çalınıyor kulağıma
Sel vermiyor ama sırlar konuşmuş son defa

Çağla Fulya

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.