Ben Cemal. 1931 yılında ismim yankılandı Erzincan dağlarında. Çelimsiz, annesinin kollarında huzuru yakalayan ve ona kendini teslim kılmış bir çocuktum. Edebiyat tohumlarını içime eken ilk kişiydi annem. Sık sık havale geçirirdim ve annem dinginleşebilmem için Kerem ile Aslı’yı anlatırdı. 6 yaşındaydım huzurumu kalbime gömdüğümde. Küçük kalbimdeki kuş, ölmüştü. Ağlayamamıştım, sızlanamamıştım. Annemin gidişi içime oturmuştu.
Betül Dağ