Oysa hiçbirimiz bu davranışlardan hoşnut değiliz ve ne üzücü ki bu durumun farkında olan kişi sayısı da epey az. Bizler tamamen böyle davranmamız gerektiğini düşündüğümüz için bu durumdayız. Sebebi ise bu kötülüklerin ilerde pişmanlık adı altında tam da yanı başımızda bitecek olması.
Aslında bu kötü davranış ve düşünceler yine düşününce geçiyor. Tek fark, kişi kendi kusurlarını düşündüğü vakit geçiyor oluşu. Nedense herhangi bir konuda haksız olmuyoruz ama kendimizi davranışlarımız ile haklıyken haksız duruma düşürmek ortak adetimiz oluyor. Kin tutmak neden mesela? Yapılan her iyilikte karşılık beklemek neden? Kalıplaşmış sürü psikolojisinin müdavim karakterlerinden yıldım bu yaşımda. Bu sorulara cevap aramaktan yıldım. İnsan olmak bu kadar meşakkatli mesele değil ki özünde. Meseleyi zorlaştıran yine insanoğlu.
Hanım İlayda Çelik