Uzun bir süredir sana yazılar yazmak için kendimi parçalayarak yok ettim. Sana olan duygularımı kırdığım kalemler gibi kırdım, çöpe attım. Çöpe attığım duygularımı bir daha geri alamadım. Orada, öylece durmaya devam etti. Gücüm, hiçbir zaman senin yüzünden yok etmek zorunda kaldığım duygularımı geri almaya yetmedi. Uğruna döktüğüm onlarca gözyaşı kuruyup yok oldu. Şimdi ise tek bir gözyaşım akmıyor. Uzun zamandır akan bir şelalenin birden akmayı kesmesi gibi gözyaşlarım artık süzülmüyor.
Ece Bozkurt