Ne diyebilirdi artık dil?
Söylenecek bütün her şey söylenmiş,
Çekilen çekilmiş,
Görülen görülmüş,
Düşen her damla özenle süzülmüş…
Aranan aranmış şimdiye kadar.
Ne denilirdi daha?
Hangi kelimeyle daha üzeri çizilirdi,
Anlatamadıklarımın?
Hangi bakışla daha kapatılmaya çalışılırdı,
Çocukluk yaralarımız?
Tanırdım o derinliğini bakışlarının,
Bir Taif görürdüm her seferinde
Sanki biraz daha dursa
Biraz daha kalsa baktığı yerde
Her şey kaybolacak gibiydi
İşte öyle bir derinlik vardı gözlerinde
Ve biliyor musun?
Bakmaya cesaret edemiyorum gözlerine
Çünkü ben o günden beridir,
Kaybettiğim kendimi arıyorum kendimde.
Gök gibiydi geldiğinde.
Uçsuz bucaksız deniz gibiydi,
Her gün her saniye genişleyen evren gibiydi…
Ama artık hatırlamıyorum.
Ve göremiyorum bedenini
Şimdi gelsen de tanıyamıyorum,
İlk günkü seni…
döne bilgin
Darağacı Sanat 