İki Sevgili

Unutulmuş bir adamdım ben

Dokunsalar ağlamam sanırdım

Sonra bir kadını okudum

Umutlarım yeşile boyandı

Hatırlamayı unuttum

Elimden tuttu o kadın

Fesleğen koklamayı öğretti bana

Dokundum yaşıma aldırmadan ağlayarak

Mümkünmüş meğer

Koparmadan çiçek toplamak

Sevgisiz gözlere inat

Dudaklarım elini eteğini çekmiş dünyadan

Bir ikiden üstün diyorlar, boşa

Sevgilim o benim

Koşma zamanı şimdi bulutlara

Biz iki sevgiliydik

Ne oldum delisi olduk

Ne pahasına olursa

Birimiz uçurtmaya hasretti

Birimiz uçuşuna

AgâH ensar can

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.