Yol

Biz seninle aynı yolda yürüyen

İki yolcu gibiydik

Yolumuz uzundu

Hem engebeli

Ayağım taşa takıldı düştüm

Elimden tutmadın

Dizim kanadı ağladım

Gözyaşımı kurulamadın

Görmedin beni

Hayallerimi, mutluluklarımı

Hayata dair endişelerimi

Ve beklentilerimi

Kördün bana

Ve belki ben de sana

Bilmiyorum

Yolumuz bir olsa da

Yönümüz hep ayrıydı bizim

Oysa tutmandı elimi senden tek istediğim

Birlikte ortak bir yol bulmaktı

Bizim yolumuzu

Şimdi gelsen…

Tutsan da elimi

Geçen yıllarımızın gölgesi

Düşmez mi yolumuza?

Hatice Işıktaş

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.