Bilmediğim bir şehrin sokaklarında
kaybolmak gibiydi seni sevmek
“Hangi sokak nereye çıkar?”
diye düşünmeden
Tanımaktı seni bütün çıkmazlarınla
En terkedilmiş sokaklarını bile
Keşfetmekti korkusuzca
Nasılsa her sokağın sonu
Sana çıkıyordu.
Bazen de bir şiiri yazmak gibiydi
Seni sevmek
Ahenkle dans eden dizelerde değil
Yazıp da üzerini karaladığım kelimelerimde
Saklıydı asıl anlatmak istediklerim
Ne bir kalemin bir iç döküşü
Ne de bir kağıdın dışa vuruşuydu içini
Seni sevmek
Kalbimin kalbine dil döküşüydü
Sadece
Hatice Işıktaş
Darağacı Sanat 