uykulu gözlerimi açtığımda
seni göreceğim gelir
dar aralığında
yaşamın
büşler doluşur gözlerime de
belirginliği yer şekillerinin zaman yıkımına uğrar
adlar çoğalır küçültür uzaklıkları
ve benim
kentin başka bir kente kavuştuğu yerde
seni göreceğim gelir
hayalciklenir gözlerim senin düşünle
senin sözcüklerini çıkarıp koyduğun masaya
yıkılışım derbederin yıkılısına benzerken bir müptelanın müptelası olduğu şeyi içmesi gibi içerim senin yokluğunun yarattığı anları
ve en çok o anda
seni göreceğim gelir
çokça
görmek artık eşzamanlı bir duyu oluruna yaklaştığında belleğimde
adını sayılmamam uzun sürmeyecek
CanKuş