Yoruldum be Eylül!
Beklemekten yoruldum
Sonu gelmeyen gurbetlerde
Pencere kenarında dikilen olmaktan yoruldum.
Yağmurlara tutulan olmaktan
Sevdanın sırılsıklamından
Ayrılığın sancısını göğsümde taşımaktan
İnsanların umuda hasret,
Sevdaya gurbet oluşundan yoruldum.
Terkedilmiş bir kedi gibi kapında
Uykusuz rüya görmekten,
Aynadaki yarım yüzümden,
Tenimdeki evvelsiz özlemden,
Ve seni nefes almaksızın sevmekten,
Yoruldum be Eylül.
Bir sonraki seneye
Adresini değiştir
Uğrama yüreğime.
Çünkü ben;
Koyamam bir başkasını onun yerine.
Aslı Çetinkaya
